ตอน 1: อยากปลูกต้นไม้
เด็กน้อยคุยกับดวงดาวในวันฟ้าหม่นได้ใจความว่า ดวงดาวเจ้าขามีใครคนหนึ่งบอกหนูไว้ว่า ความรักก็เหมือนกับการปลูกต้นไม้ เมื่อใดที่มันเติบโตผลิดอกออกผลได้แสดงว่าความรักเป็นของหนูแล้ว จากนั้นเด็กน้อยก็เริ่มเรียนรู้ที่จะปลูกต้นไม้ แต่ทว่าต้นไม้ต้นแรกที่เธอปลูก เธอไม่ค่อยใส่ใจที่จะเรียนรู้วิธีเติบโตอย่างช้าๆ วันไหนเด็กน้อยสุขใจ วันนั้นเธอก็รดน้ำพรวนดิน วันไหนไม่สุขใจวันนั้นต้นไม้ก็ถูกละเลย วันเวลาผ่านไปต้นไม้ที่เธอปลูกก็เจอะเจอกับเจ้าของที่อยากดูแลอย่างเข้าใจการเติบโตของต้นไม้ เด็กน้อยเสียใจไม่น้อยที่ต้นไม้ของเธอตายจาก แต่เมื่อเวลาผ่านเด็กน้อยเติบโตเป็นเด็กสาว เธอฝันที่จะปลูกต้นไม้อีกครั้งด้วยความเข้าใจ เมื่อเธอได้ต้นไม้ต้นใหม่มาอีกครั้ง ครั้งนี้เธอพยายามทุ่มเท เธอพยายามเฝ้าดู เธอพยายามรดน้ำพรวนดินตลอดเวลาจนบางครั้งถ้าต้นไม้พูดกับเธอได้คงบอกเธอไปแล้วว่า ฉันไม่ได้ต้องการความเอาใจใส่จากเธอมากมายขนาดนี้หรอก และสุดท้ายต้นไม้ต้นที่สองของเธอก็ตายจากไปเช่นเดิม เพราะเด็กสาวตัดสินใจให้ต้นไม้ที่เธอรัก เติบโตได้ด้วยตัวเอง เด็กสาวปฏิญาณกับตัวเองว่าฉันจะไม่ปลูกต้นไม้อีกแล้ว เพราะกี่ต้นที่ปลูกมันไม่เคยได้ผลิดอกออกผลอย่างที่เธอต้องการเลยสักครา กระทั่งวันหนึ่งเด็กสาวเริ่มเข้มแข็งและเติบโตด้วยประสบการณ์ที่เธอพบเจอ เธอจึงตัดสินใจตามหาต้นไม้ต้นใหม่อีกครั้ง ครั้งนี้เธอพยายามที่จะทำความเข้าใจวัฏจักรของมัน พยายามยอมรับการเปลี่ยนแปลง พยายามเรียนรู้การให้ และการรับจากสิ่งที่ต้นไม้ให้เธอได้ แต่ก็ใช่ว่าวันนี้ต้นไม้ต้นนั้นจะผลิดอกออกผลได้งดงามสักเท่าไร แต่เธอก็อุ่นใจเสมอที่ไม่ว่าเมื่อไรที่เธอได้นั่งใต้ต้นไม้ต้นนั้นที่เธอพยายามจะเรียนรู้และทำความเข้าใจมันอย่างดีที่สุดเท่าที่เคยทำมา ต้นไม้ที่เธอเผ้ารอดูมันเติบโตช้าๆ อย่างสวยงาม เธอเอ่ยถามดวงดาวว่า ต้นไม้ที่ฉันปลูกสวยงามไหม? ดวงดาวได้แต่มองต้นไม้ของเธอแล้วนิ่งไปก่อนจะหันมาตอบเด็กสาวว่า ลองเอาต้นไม้ทั้งสามต้นที่เธอปลูกมาวางไว้ใกล้ๆกัน เธอจะมองเห็นความต่างที่สวยงาม ต้นไม้ต้นแรกเธอปลูกมันด้วยความไม่เข้าใจ ไม่ทำความรู้จัก ต้นไม้ของเธอจึงไม่เติบโตส่วนต้นไม้ต้นที่สองเธอปลูกมันด้วยความพยายามที่อยากจะให้มันออกมาดีกว่าต้นไม้ต้นแรก เธอเลยพยายามรดน้ำพรวนดิน เร่งปุ๋ยเพื่อให้มันเติบโตอย่างที่ใจเธอต้องการและเมื่อเอาเข้าจริงๆนั่นคือเธอกำลังฝืนธรรมชาติของมัน ส่วนต้นไม้ต้นที่สามเธอปลูกมันด้วยความกลัว กลัวความผิดพลาด กลัวมันตายจากไปอีก เธอถึงได้พยายามเรียนรู้ที่จะรอดูมันเติบโตได้นั่นเอง ฉันเป็นเพียงดวงดาวเป็นเพียงตัวแทนความสวยงามที่เธอจินตนาการขึ้นมาแบบนั้น ต้นไม้ทุกต้นที่เธอปลูกล้วนสวยงามแตกต่างกันไป แต่เมื่อทุกๆต้นที่ปลูกเธอ หากเธอเพียงแค่ใส่ใจมัน เข้าใจมัน เรียนรู้การใช้ชีวิตของมันอย่างเข้าใจ หากไม่เข้าใจจงอย่าฝืนปลูกมันให้เติบโตในทางที่ผิด ในเมื่อเธอเปรียบเปรยว่ารักของเธอสวยงามดุจเช่นต้นไม้หนึ่งต้นที่ถูกปลูกด้วยความรักอย่างถูกวิธี วันหนึ่งต้นไม้ของเธอก็จะโตด้วยความรักอย่างถูกวิธีเช่นกัน และไม่ว่าจะนานเท่าไร ต้นไม้ของเธอจะถูกปลูกมาแล้วสักกี่ต้น ฉันยินดีจะเฝ้ารอดูและชื่นชมต้นไม้ไปพร้อมๆกับเธอเสมอ.
