หอยนางรม มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Crassostrea commerciallis ภาษาอังกฤษเรียก oyster ชาวบ้านเรียกว่าหอยแตะหรำ คำนี้ยังเป็นชื่อหมู่บ้านในอำเภอกันตัง คำว่า แตะหรำ มาจาก ติรัม ภาษามลายู แปลว่า หอย บริเวณปากแม่น้ำปะเหลียนโดยเฉพาะตรงบ้านแหลมเป็นแหล่งหอยนางรมธรรมชาติที่ใหญ่มากแหล่งหนึ่งของประเทศไทย และเป็นหอยสีขาวที่มีคุณภาพซึ่งราคาดีมาก แต่ด้วยการเก็บเกี่ยวเพื่อขายมากขึ้นทำให้หอยลดน้อยลงทุกที
เมื่อต้นปี พ.ศ. 2539 ชาวบ้านจึงรวมตัวกันจัดตั้งกลุ่มอนุรักษ์หอยนางรม โดยมีการวางทุ่นกั้นอาณาเขต 150,000 ตารางเมตร เป็นพื้นที่อนุรักษ์ และกันพื้นที่อีกส่วนหนึ่ง 75,000 ตารางเมตร เป็นพื้นที่ใช้สอยให้ชาวบ้านจับหอยขายเพื่อเลี้ยงชีพได้โดยมีข้อแม้ว่าจะไม่ใช้เครื่องทุนแรงใดๆ ทั้งสิ้น ส่วนในพื้นที่อนุรักษ์ให้เป็นประโยชน์รวมของชุมชน ทุกปีจะมีการจับหอยที่ได้ขนาดประมูลขายเพื่อเอาเงินมาพัฒนาหมู่บ้าน
