ไม่ว่ามุมมองแรกที่คุณเห็นเมืองตรัง จะเป็นภาพมุมสูงจากหน้าต่างเครื่องบิน หน้าต่างรถทัวร์ หรือหน้าต่างรถไฟ คนส่วนใหญ่ที่มาเที่ยวตรังมักคิดถึงการไปเที่ยวทะเล เที่ยวเกาะ เป็นอันดับต้นๆ แต่สำหรับผู้ที่อยากรู้จักเมืองตรังให้มากขึ้น ในมิติของวิถีชีวิตและวัฒนธรรม หรือเรียกง่ายๆ ว่าไลฟ์สไตล์แบบชาวตรัง อาจจะแบ่งเวลาวันสุดท้ายก่อนเดินทางกลับเอาไว้ สำหรับการท่องเที่ยวตัวเมืองตรัง เพื่อสัมผัสวิถีการใช้ชีวิตที่น่าสนใจและน่าอิจฉาของคนเมืองตรัง ที่มีชื่อเสียงว่าเป็น เมืองแห่งนักกิน คุณจะพบว่า วิถีของคนตรังก็มีเสน่ห์ไม่น้อย
 

ลองตื่นให้เช้ากว่าวันพักผ่อนปกติของคุณสักนิด แล้วนั่งรถตุ๊กๆ หัวกบไปหาอาหารเช้าแบบชาวตรังเพื่อเติมพลังรับวันใหม่ ระหว่างทางก็ชมทัศนียภาพเมืองตรังไปด้วย ซึ่งไม่ว่าจะโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ คุณคงจะต้องนั่งรถผ่านหอนาฬิกา ที่เขาว่ากันว่า เป็นจุดศูนย์กลางของเมืองตรังอย่างน้อยหนึ่งครั้ง

ร้านอาหารเช้าในตรัง มีร้านที่ขึ้นชื่อหลายร้าน แต่ถ้าอยากเห็นการกินอาหารเช้าที่น่าทึ่ง จนแทบจะเรียกได้ว่าเป็นมหกรรมแห่งมื้อเช้า ก็บอกให้ตุ๊กๆ พาคุณไปที่ร้านเรือนไทยติ่มซำ คุณอาจได้ทึ่งปนตกใจ กับจำนวนผู้คนมหาศาลที่กำลังทำสงครามกับอาหารเช้าอย่างเอาจริงเอาจัง จนคุณต้องหันมา ถามตัวเองว่า คุณให้ความสำคัญกับการกินอาหารเช้าในชีวิตประจำวันน้อยเกินไปหรือเปล่า
 

ถ้าคนต่างถิ่นอย่างคุณที่เคยชินกับการแฟรีบด่วนถ้วยเดียวเป็นอาหารเช้าจนชิน และไม่สามารถรับมือกับอาหารเช้ามื้อหนัก ได้เหมือนคนตรังแท้ๆ ก็ไม่ต้องเขิน ปล่อยให้ชาวเมืองนักกินเขาแข่งกันเล่นเก้าอี้ดนตรี แย่งโต๊ะติ่มซำกันต่อไป เพราะคุณจะยังเหลือเวลาพอสมควรก่อนที่แดดชักจะเริ่มร้อน ก่อนตลาดนัดในเมืองตรังกำลังจะวาย เพราะการเที่ยวชมตลาดสดของเมืองนี้ ก็เป็นหนึ่งในกิจกรรมที่ทำให้คุณรู้จักและเข้าใจปากท้องของชาวตรังได้ยิ่งขึ้น
 

ย้อนไปเมื่อสักยี่สิบปี ก่อนที่ศูนย์กลางความเจริญจะขยายอาณาบริเวณกว้างขึ้น ก่อนที่ย่านการค้าและศูนย์กลางธุรกิจค่อยๆ เปลี่ยนทิศทางจากย่านตลาดสด มาสู่ถนนรัษฎาที่ตัดผ่านกลางใจเมืองมุ่งหน้าไปยังสนามบิน ตลาดสดเทศบาลเมืองตรังคือบริเวณที่เคยคึกคักที่สุด เจริญที่สุด ทันสมัยที่สุด มีชีวิตชีวามากที่สุด ของเมืองทับเที่ยงในยามกลางวัน

 ย้อนไปในอดีตสมัยที่ผู้เขียนยังเป็นเด็กนั้น ยามเช้ามืดในตลาดสดเทสบาลเมืองตรัง มีความคึกคักและเปี่ยมด้วยชีวิตชีวาไม่ผิดกับชั่วโมงเร่งด่วนของกรุงเทพฯ หรือตลาดหุ้นในนิวยอร์ค เพราะผลผลิตจากทั่วสารทิศทั้งผักปลาและสินค้าต่างๆ จะถูกนำมาส่งให้พ่อค้าแม่ขายเลือกสรรมาเข้าร้านของตน เป็นช่วงเวลาเดียวกับที่ชาวบ้านที่เป็นผู้ค้ารายย่อย เก็บผักเก็บปลาจากบ้าน มานั่งขายเรียงรายอยู่ริมถนนรอบๆตลาด แซมด้วยแผงดอกไม้สดสีสวยสะพรั่ง เมื่อแสงเงินแสงทองส่องฟ้า ผู้คนในเมืองตรังก็พากันออกมาจับจ่ายซื้อของกัน ทักทายปราศัย พูดคุยเรื่องราวต่างๆ ตั้งแต่ละครหลังข่าวไปจนเวทีการเมือง เรื่อยไปจนเรื่องนินทากาเลทั้งในมุ้งนอกมุ้ง

ดังจะเห็นได้ว่า บทบาทของตลาดสดแต่เดิมนั้น ไม่ได้เป็นเพียงศูนย์กลางธุรกิจ หากยังเป็นศูนย์กลางทางสังคมและจุดแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมของชุมชน มาวันนี้ แม้ว่าสีสันบรรยากาศของตลาดโบราณที่เคยรุ่งโรจน์ จะค่อยๆ แผ่วโรยไปตามการกัดกร่อนของวันเวลา

สู่วันที่ศูนย์กลางความเจริญขยับขยายไปหาแหล่งใหม่ ร่องรอยของลมหายใจแห่งตลาดสดเมืองทับเที่ยง ก็ยังปรากฎให้เห็น...อาจจะเป็นของแปลกปลอม ประดุจซากฟอสซิลโบราณสำหรับคนรุ่นใหม่

แต่ขณะเดียวกัน...ก็เป็นสิ่งที่ย้ำเตือนให้นึกถึงอดีตอันหอมหวาน

สำหรับผู้ที่ยังอิ่มเอมกับความหลัง

Text : วีร์วิศ (วรรณศิริ ศรีวราธนบูลย์)
Photo : www.dp-studio.com

ขอขอบคุณ คุณระลึก หลีกภัย , พี่อู๊ด และ พี่เหมี่ยว แห่งร้านบ้านสวนสุดาพร ที่กรุณาดูแลต้อนรับด้วยมิตรภาพอันอบอุ่น และให้ความสะดวกทุกอย่างในการเดินทางถ่ายทำข้อมูล