พนม  ลักษณะพริ้ม เกิดเมื่อวันที่ 21 มกราคม 2512 เป็นบุตรของนายมนัส และนางเคลื่อน ลักษณะพริ้ม บ้านควนหินหมู่ที่ 4 ตำบลนาชุมเห็ด อำเภอย่านตาขาว คือที่เกิดของนักกีฬาผู้มีดวงใจใช้แทนดวงตา จนกระทั่งขึ้นสู่ความเป็นผู้มีชื่อเสียงในวงการกีฬาระดับชาติและระดับนานาชาติ
     พนม ได้เข้าเรียนที่โรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพมหานครจนกระทั่งจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่นี่เองคือที่สร้างดวงใจให้เป็นดวงตาของพนม
     พนม เริ่มเล่นกีฬาว่ายน้ำตั้งแต่อายุ 11 ปีและเมื่ออายุ 18 ปีก็ได้เป็นตัวแทนของโรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพฯไปแข่งขันกีฬาคนพิการแห่งชาติและได้รับคัดเลือกเป็นตัวแทนทีมชาติไทยไปแข่งขันชิงแชมป์นานาชาติปี 2530 ที่ประเทศออสเตรเลียได้ 6 เหรียญทอง และในปีเดียวกันนี้ไปแข่งขันชิงแชมป์นักเรียนเอเชียและแปซิฟิกได้อีก 2 เหรียญทอง
     ในการแข่งขันแต่ละครั้งพนมสามารถลงแข่งได้หลายรายการต่างๆ กันทั้งกบกรรเชียงผีเสื้อฟรีสไตล์และเดี่ยวผสม
     ในปีต่อๆ มาพนมมีโอกาสเข้าแจ่งขันชิงแชมป์นานาชาติและชิงแชมป์โลกตามประเทศต่างๆเช่นญี่ปุ่นเนเธอร์แลนด์อีกหลายครั้งแต่ละครั้งไม่เคยพลาดเหรียญทอง
     ในเฟสปิกเกมส์ 3 ครั้งปีพ.ศ. 2532 ที่ประเทศญี่ปุ่นได้ 4 เหรียญทองเมื่อปี พ.ศ. 2537 ที่กรุงปักกิ่งประเทศจีนได้ 4 เหรียญทอง และปี พ.ศ. 2542 ได้ 4 เหรียญทอง
     ในพาราลิมปิกเกมส์หรือโอลิมปิกคนพิการเข้าแข่งขันครั้งแรกเมื่อ พ.ศ.2535 ที่ประเทศสเปนยังอยู่ในระดับที่ 4 -5 พนมจึงต้องกลับมาฟิตซ้อมอย่างหนัก และเริ่มมองเห็นความสำเร็จเมื่อเข้าแข่งขันรอบคัดเลือกพรีพาราลิมปิกเกมส์ ประจำปี พ.ศ. 2539 ที่เมืองแอตแลนตา ประเทศสหรัฐอเมริกา และประสบผลสำเร็จได้เหรียญทองแดงจากประเภทว่ายกบ 100 เมตร
     เหรียญทองแดง อาจดูไม่ยิ่งใหญ่ดังเหรียญทองแต่เมื่อไม่เคยมีนักกีฬาคนใดทำได้เช่นนี้มาก่อนในพาราลิมปิกเกมส์ เกมส์สำหรับคนพิการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก พนม ลักษณะพริ้ม  จึงได้รับการยกย่องชื่นชมอย่างยิ่งจากพี่น้องชาวไทยและชาวตรังด้วยกัน วันที่พนมกลับบ้านเกิดมีพี่น้องชาวตรัง มากมายมาร่วมขบวนต้อนรับแสดงความขื่นชมยินดีทั้งในคราวประสบความสำเร็จจากพาราลิมปิกเกมส์พ.ศ.2539 และเฟสฟิกเกมส์พ.ศ. 2541
     ปัจจุบันพนมประจำอยู่ที่กองการศึกษาพิเศษกรมสามัญศึกษากระทรวงศึกษาธิการในตำแหน่งให้คำปรึกษาแก่คนพิการและยังร่วมสอนอักษรเบลล์ สำหรับคนตาบอดอีกด้วย
     พนม เตรียมตัวเพื่อเข้าแข่งขันในพาราลิมปิกเกมส์ปี พ.ศ. 2543 ณ ประเทศออสเตรเลียแล้วอาจจะยุติเกมในสระเพราะวัยที่สูงขึ้น แต่ดวงใจของพนม ยังสว่างไสวด้วยความมุ่งมั่นที่จะสร้างประโยชน์ให้แก่สังคม โดยเฉพาะในการทำงานเพื่อคนพิการด้วยกัน