มรดกวัฒนธรรม-การละเล่นพื้นบ้าน นาฏศิลป์และดนตรี-การละเล่นและกีฬาของผู้ใหญ่-สะบ้า

 สะบ้า  การเล่นสะบ้า หรือ ยิงลูกบ้า เป็นที่นิยมของคนเมืองตรังมานาน โดยเฉพาะในเทศกาลสงกรานต์ ในเมืองตรังยังมีเล่นกันอยู่บ้างตามหมู่บ้านบางแห่ง
     สะบ้าเป็นไม้เถา ลูกเป็นฝักยาวๆ ห้อยลงมา แต่ละฝักจะมีลูก 3 – 8 เม็ด ลูกสะบ้ามีลักษณะกลมแบน ตรงกลางนูนเล็กน้อย ใช้กลิ้งหมุนไปบนพื้นเรียบๆ ได้ดี เหมาะที่จะนำมาใช้เล่นพลิกแพลงต่างๆ
     การเล่นสะบ้ามีหลายแบบ เช่น สะบ้าชุต สะบ้าราว สะบ้ารำ ผู้เล่นสะบ้าจะแบ่งเป็น 2 ฝ่าย ฝ่ายละกี่คนก็ได้ วิธีเล่นเริ่มจากนำเอาลูกสะบ้ามาเป็นเป้าสำหรับยิง มีลูกราวสำหรับตั้งยิงเรียกว่า ลูกตั้ง จำนวนประมาณ 10 – 20 ลูกตั้งวางเรียงกันบนลานที่เป็นเขตสำหรับเล่น ปักลูกตั้งเป็นแนวตรง มีระยะห่างระหว่างลูกประมาณ 3 – 5 นิ้ว และใช้ลูกสะบ้าอีกลูกหนึ่งเรียกว่า ลูกยิง หรือ ลูกกลิ้ง ยิงหมุนไปให้ถูกลูกตั้งล้มจากที่ปักตั้งไว้ให้ได้จำนวนลูกแต้มตามที่ตกลงกัน
     การยิงสะบ้าอาจมีท่าพลิกแพลงต่างๆ แล้วแต่จะกำหนดกัน โดยการเอาลูกสะบ้าไว้ตามที่ต่างๆ ของร่างกาย เช่น เอาไว้ที่อก ที่หัว ที่ท้อง ที่เข่า กระโดดยิง หรือหันหลังยิง
     การเล่นสะบ้านับเป็นการพนันชนิดหนึ่งแต่มีการอนุญาตให้เล่นได้ตามกฎหมาย ในการเล่นเพื่อความสนุกสนานก็อาจมีการเดิมพันกันบ้างแต่ไม่ได้เป็นเงิน ฝ่ายชนะอาจจะยึดของมีค่าของฝ่ายแพ้ไว้เป็นประกัน จะคืนให้ต่อเมื่อเล่นแก้ตัวได้หรือไถ่คืนด้วยเหล้า หรือให้รำ ตามแต่จะสัญญากัน