ช่วงปีพ.ศ. 2502 – 2503 เกิดวิกฤติเศรษฐกิจตกต่ำ สุรินทร์ โตทับเที่ยง ได้มีโอกาสเดินทางเข้ากรุงเทพฯมีคนถามว่า“เมืองตรังอยู่ที่ไหน?” นั่นคือแรงบันดาลใจและที่มาของคำประกาศจากใจของยาสุรินทร์โตทับเที่ยงที่ว่า “ถ้าวันหนึ่งมีโอกาสท่จะช่วยสังคมได้ … จะทำให้เขารู้จักเมืองตรัง”
สุรินทร์ โตทับเที่ยง เกิดเมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2492 ที่จังหวัดตรัง เป็นบุตรของนายโต๋ว ง่วนเตียว และนางยิ่ง โตทับเที่ยง สมรสกับนางอุทัยวรรณ มีบุตรชาย 2 คน และหญิง 2 คน
สุรินทร์ จบมัธยมศึกษาปีที่ 6 จากโรงเรียนตรังวิทยา และเริ่มเข้าสู่งานอาชีพหลังจากนั้น ต่อมา เป็นผู้ริเริ่มและบุกเบิกงานด้านะธุรกิจและอุตสาหกรรมใหม่ๆ ในเมืองตรัง คือ สร้างโรงงานผลิตปลากระป๋อง “ปุ้ยปุ้ย – ปลายิ้ม” เมื่อ พ.ศ. 2528 ส่งออกจำหน่ายทั้งในและต่างประเทศ พ.ศ. 2530 ร่วมกับบริษัทวาลัญ จำกัด ผลิตวุ้นเส้นกึ่งสำเร็จรูปรายแรกของโลก เป็นผู้บุกเบิกด้านการโรงแรมที่ทันสมัย คือ โรงแรมธรรมรินทร์ พ.ศ.2530 โรงแรมธรรมรินทร์ ธนา พ.ศ. 2539 ธุรกิจเหล่านี้ถือเป็นส่วนหนึ่งของการส่งเสริมการสร้างงานในท้องถิ่น โรงงานและบริษัทในเครือ รับคนงานในท้องถิ่นเข้าทำงานประมาณ 2,000 คน โดยมีสวัสดิการด้านการรักษาพยาบาลทั้งคนงานและครอบครัว
สุรินทร์ เป็นผู้ร่วมก่อตั้งหอการค้าจังหวัดตรัง และเป็นประธานหอการค้าจังหวัดตรังตนแรกจนถึง สมัยที่ 7 – พ.ศ. 2541 เป็นประธานหอการค้าเขต 17 อันประกอบด้วยตรัง พัทลุง สตูล เป็นรองประธานกรรมการหอการค้าไทย และเป็นประธานคณะกรรมการบริหารหอการค้าจังหวัดทั่วประเทศ
สุรินทร์ ช่วยเหลืองานสาธารณกุศลในท้องถิ่น ด้วยการบริจาคและสนับสนุนด้านต่างๆ เช่น การช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัย การจัดหาเครื่องมือแพทย์ศัลยกรรมสมองให้แก่โรงพยาบาลตรัง บริจาคและจัดหาเงินให้มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ เพื่อใช้ในโครงการขยายการศึกษา ที่จังหวัดตรัง เป็นเจ้าภาพจัดการแจ่งขันกีฬาระดับชาติและระดับท้องถิ่นหลายครั้ง
ในฐานะนักธุรกิจและประธานหอการค้า สุรินทร์มีบทบาทสูงด้านส่งเสริมการท่องเที่ยว เช่น จัดเทศกาลเก็บหอยตะเภา เทศกาลหมูย่าง เทศกาลประเพณีถือศีลกินเจ เทศกาลขนมเค้ก งานวิวาห์ใต้สมุทรและงานส่งเสริมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมในนามของหอการค้าจังหวัดตรังเช่นโครงการคืนธรรมชาติสู่แหล่งปะการังที่ทำต่อเนื่องทุกปีคือสัปดาห์ชาวตรังรักษ์พะยูน
ด้วยผลงานที่ต่อเนื่องยาวนานสุรินทร์จึงได้รับการประกาศเกียรติคุณหลายด้านเช่นรางวัลเกียรติคุณสัมพันธ์ “สังข์เงิน” จากกรมประชาสัมพันธ์พ.ศ.2531
ได้รับปริญญาศิลปศาสตร์บัณฑิตกิตติมศักดิ์จากสถาบันราชภัฏ(สายบริหารธุรกิจและการจัดการ) ปริญญาวิทยาศาสตร์บัณฑิตกิตตมศักดิ์จากสถาบันเทตโนโลยีราชมงคล(เทคโนโลยีอาหาร) และปริญญาอุตสาหกรรมศาสตร์ดุษฎีบัณฑิตกิตตมศักดิ์จากสถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ
ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จตุรถาภรณ์ช้างเผือกตริตาภรณ์ช้างเผือกทวีติยาภรณ์มงกุฎไทยและปบมดิเรกคุณาภรณ์
ผลงานที่ประจักษ์ดังกล่าวคือบทพิสูจน์ความสำเร็จตามปณิธาน“วันหนึ่ง…จะทำให้เขารู้จักเมืองตรัง” ของสุรินทร์โตทับเที่ยง
