วัฎจักรการเกิดและดับ รุ่งและร่วง ของร้านอาหารเช้าแบบเมืองตรังนั้น จะว่าไปก็คล้ายๆกับผับบาร์ในเมืองใหญ่ ที่ช่วงเปิดใหม่ๆ ก็บูมสุดขีด มีลูกค้าทะลักล้นแทบจะเหยียบกันตาย และเมื่อมีสถานที่ใหม่ร้อนแรงกว่า ดึงดูดใจกว่า ฝูงชนก็จะแห่ไปยังที่ใหม่ๆ ทิ้งให้ร้านเดินที่เคยเฟื่องฟูเกิดเงียบเหงาลงไป หากจะมีก็แต่ร้านเก่า…ที่เก๋าจริงๆ เท่านั้น ที่สามารถยืนหยัดอยู่ได้ ในสมัยที่เราเป็นเด็ก ร้านโกหลั่นเคยเป็นร้านอาหารเช้าที่คนเข้าคิวกันกิน-เข้าคิวกันซื้อ มาวันนี้…กลับไปเยือนที่เดิม พบว่าเงียบเหงาไปถนัดใจ ส่งผลให้ความโดดเด่นและหลายหลายของเมนูอาหารพลอยลดน้อยลงไปด้วย แต่เมื่อได้สัมผัสรสชาติ ก็ยังน่าดีใจ ที่ความอร่อยไม่ได้สูญหายไปกับกาลเวลา แม้ว่าเสน่ห์ของการกินแบบเก่า ที่เคยกินเท่าไร จ่ายเท่านั้น จะเปลี่ยนมาเป็น อาหารตามสั่ง เหมือนร้านทั่วๆไป จะไม่มีอยู่แล้วสำหรับร้านอาหารเช้าเมืองตรังส่วนใหญ่ รวมถึงร้านนี้ด้วย แต่หากได้แวะมาเยือนให้หายคิดถึงสักหน่อย ก็ทำให้ความทรงจำดีๆในวันวานหวนคืนมาได้ไม่น้อย
|
|---|
