อุทิศ มะลิแก้ว

 

ย้อนไปเมื่อครั้งที่ตรังเป็นเมืองท่าสำคัญของภาคใต้ โรงแรมโกเต็งเคยเป็นแหล่งนัดพบเจรจา สังสรรค์ของเหล่าพ่อค้า นักธุรกิจ บุคคลสำคัญทุกภาคส่วน ที่เกี่ยวข้องกับเมืองตรัง โกตา อุทิศ มะลิแก้ว เจ้าของโรงแรมโกเต็ง และธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในจังหวัดตรัง ได้กรุณาพูดคุยกับ IamTrang.com ถึงเรื่องราวที่น่าสนใจ ของโรงแรมและของเมืองตรัง ผ่านสายตาผู้ที่เห็นเมืองตรังมาตั้งแต่อดีต

line

อาหารแนะนำที่ต้องกินให้ได้ เมื่อมาโรงแรมโกเต็ง

            แกงกะหรี่ไก่ กับหมูต้มซีอิ๊ว นี่ถือเป็นของคู่กันมาเลย  ซี่โครงหมูอบก็อร่อย แต่มีเมนูมากกว่านี้เพราะผมขายสารพัดอย่างแล้วแต่คนชอบ

 

ราคาสมัยก่อนตอนที่เริ่มขายใหม่ๆ กับปัจจุบันแตกต่างกันเพียงใด

            สมัยก่อนราคาถูก ข้าวราดแกงใส่ 2 อย่างจานหนึ่งก็ขายแค่ 30 บาท แต่ปัจจุบันนี้ ราคาขึ้นมาเป็น 40 บาทแล้ว เพราะของแพงขึ้น

 

โรงแรมโกเต็งมีวันหยุดทำการบ้างไหม

            ไม่มีครับ เปิดตลอด 365 วัน ตรุษจีนก็ไม่หยุด ธุรกิจโรงแรมหยุดไม่ได้จะมีปัญหาเรื่องคนพัก สมัยก่อนที่นี่ชื่อ “ที่พักคนจร” ไม่ใช่โรงแรม ภายหลังได้ขออนุญาตจัดตั้งเป็นโรงแรม จึงใช้คำว่าโรงแรม

 

สำหรับโกตาแห่งโรงแรมโกเต็งมีผู้สืบทอดหรือแนวคิดที่กำลังจะทำต่อไปกับโรงแรมแห่งนี้หรือไม่

            ผมก็ไม่มีลูก มีแต่หลานมาช่วยอยู่ ไม่ทราบว่าเขาจะทำต่อเนื่องไปหรือเปล่าหากตัวเขาไม่ชอบก็อาจจะเปลี่ยนแปลงไป

เตี่ยผมมาอยู่สมัยก่อนเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475 มากับอำมาตย์โทหลวงนิผามาศ เตี่ยผมอยู่กับเขาเป็นพี่เลี้ยงของขุนประทุม (พลตรีนายแพทย์ขุนประทุมโรคประหาร [ประทุม ศตะจูฑะ]) ผู้เชี่ยวชาญทางโปลิโอคนแรกของไทย

 

การที่โกตาอยู่ตรังมานานมองเห็นความเปลี่ยนแปลงอะไรเกิดขึ้นบ้าง

            ปัจจุบันเมืองตรังเปลี่ยนแปลงไปเยอะ โดยรวมแล้วบ้านเมืองก็เจริญขึ้น แต่ผมรู้สึกว่าพอบ้านเมืองเจริญขึ้นแล้วความเสื่อมมันก็ตามมาด้วย แต่ก่อนนี้ถนนหนทางยังไม่สะดวกยังไม่มีรถประจำทางเราเอาเก้าอี้พับออกมานอนหน้าบ้านอากาศดีเย็นสบาย แต่ปัจจุบันเราทำไม่ได้แล้วโจรขโมยมันเยอะขึ้น

โกตาอยากเห็นความเปลี่ยนแปลงในจังหวัดตรังไปในทิศทางไหน

            ผมต้องการให้จังหวัดตรังมีความเจริญมากขึ้น เร็วๆ นี้ก็จะมีห้างสรรพสินค้าเซ็นทรัลมาเปิดแบบครบวงจร ใหญ่มากเลยทีเดียว

ผมตั้งใจว่าจะไปเก็งกำไรที่แถวนั้นสักหน่อย แต่ไม่ทันโดนซื้อตัดหน้าไปซะแล้ว ไร่ละ 3.5 ล้านบาท ถ้าห้างสรรพสินค้าสร้างเสร็จแล้วตึกหลังหนึ่งก็น่าจะขายได้ถึง 4-5 ล้านบาท

พูดก็พูดนะพวกเจ้าของที่ที่ตรังชอบเก็งกำไรเอากำไรไว้สูง ผมนะขอกำไรน้อยทำอะไรให้รวดเร็ว ขอแค่ 10% ดีกว่าดอกเบี้ยเงินฝากธนาคารก็พอใจแล้ว ผมก็เพิ่งขายไปแค่ลงเสาก็ขายออกหมดแล้ว

ร้านนี้ (ร้านกาแฟ-อาหารชั้นล่างของโรงแรมโกเต็ง) ผมก็ช่วยกันมาลงแรงทำอาหารด้วย ช่วยกันเป็นอุตสาหกรรมครอบครัว กว่าจะมาปักหลักที่ตรงนี้ได้โดนไล่ออกจากตลาดมาแล้วรอบเมือง จำไว้เป็นบทเรียนเลยนะ ถ้าทำค้าขายชอบที่ตรงไหนและพอใจอยู่ได้นะซื้อเลย ต้องสู้มันไม่เช่นนั้นพอเราดีพอตั้งตัวได้มันขึ้นราคาไล่ที่เลย จำไว้เลยผมสอนให้!

ที่ร้านนี้ก็มีนักธุรกิจหลายวงการมาใช้บริการ ผมมีประสบการณ์จากเคยได้ฟังยิบอินชอย (นักธุรกิจผู้เปิดประตูอุตสาหกรรมเหมืองแร่ของประเทศไทย โดยเข้าไปบุกเบิกมาเลเซียเพื่อเอาวิชาการวิเคระห์แร่มาเผยแพร่ในไทยได้สำเร็จเป็นคนแรก และเป็นผู้สร้างอุตสาหกรรมทอกระสอบแห่งแรกขึ้นในเมืองไทย) มาทานข้าวที่นี่ ยู่หลิมเจ้าของโรงน้ำแข็งเก่า มหาเศรษฐี ฯลฯ มักจะมาทาน รวมทั้งพวกเจ้านายแบงค์ก็มาทานข้าวแล้วก็คุยกัน ส่วนผมเข้าไปเสิร์ฟผมก็ได้ฟังเขาที่พูดกัน เป็นบทเรียนชั้น 1 เลย ได้คติพจน์หลายอย่าง ได้รับการถ่ายทอดความรู้ คุยเรื่องธุรกิจต้องคุยที่ร้านกาแฟ

 

มุมมองของโกตาต่อธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในตรัง

ยังมีความต้องการอยู่อีกมาก คนที่ซื้อมาจากต่างจังหวัดก็เยอะ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้บ้าง หาดใหญ่บ้าง คนในท้องถิ่นเองก็มีกำลังซื้อพอสมควร เพราะรายได้มาจากสวนยาง ตอนนี้ยางก็ตั้งกิโลกรัมละ 60 กว่าบาท ปลูกยาง 1 ไร่ ก็ได้น้ำยาง อย่างน้อยๆ ก็ 2 กิโลกรัม เมื่อแบ่งรายได้กันเจ้าของเอาไป 6 ส่วน ผู้ผลิตเอาไปอีก 4 ส่วน

แต่ก่อนผมก็มีสวนยางแต่ขายไปหมดแล้วเพราะผมไม่มีลูก แล้วมาเน้นทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่ดิน บ้านจัดสรร หลานผมมาช่วยร้านนี้ก็มาช่วยทำอาหารด้วย เพราะเค้าทำอาหารเก่งๆ มาตั้งแต่เด็กๆ

 

ร้านเปิด-ปิดกี่โมง

            ร้านเปิด 7 โมงกว่าๆ และปิด 5 โมงเย็น สมัยก่อนนี้ผมเปิดถึงตอนดึกๆ เพราะร้านมีน้อย พวกชนชั้นกลางก็เข้ามานั่ง ดื่มเหล้า คุยกันถึง ตี 10 ตี 12 (4ทุ่ม-เที่ยงคืน) แต่ปัจจุบันนี้ไม่ไหวแล้ว ร้านมีเยอะและที่อื่นเขาสดใสกว่าเรา

โกตา อายุเท่าไหร่แล้ว ยังดูหนุ่มเหมือนเกือบ 70 อยู่เลย

81 แล้ว

            แต่ก่อนนี้พวกฝรั่ง ฮิปปี้ ก็มาพักที่นี่ มาขโมยนู่น ขโมยนี่ ผมก็ไม่สนใจ แต่ผมก็ได้ลงในไกด์บุ๊คไปทั่วโลกเลย โชคดีไม่ต้องเสียค่าประชาสัมพันธ์ ปัจจุบันนี้ในไกด์บุ๊คก็มีโรงแรมโกเต็ง เขาลงไว้ว่ามีที่เด่นเรื่องแกงกะหรี่ พวกญี่ปุ่นก็ชอบมา

ธุรกิจเมืองตรังเราก็เด่นเรื่องยางพารา ไม้ยางพารา ก็มาซื้อกันที่ตรังเยอะ

 

ฝรั่งที่มาเที่ยวเมืองตรัง รุ่นเก่าๆ มาจาก ที่ไหนบ้าง ยกตัวอย่าง กรุงเทพฯ ปีนัง มาเลเซีย มากแค่ไหน

ฝรั่งรุ่นเก่าๆ มาทำเหมืองอยู่ที่นี่ เรือก็เข้ามาจากที่กันตัง แล้วโรงแรมสมัยก่อนนั้นเตี่ยผมทำเป็นทรงปั้นหยา บ้านพักคนปลูกศาลาเก่าของเทศบาล ไปประมูลปีละครั้ง มีห้องอยู่ 5 ห้องให้ฝรั่งมานอน เตียงก็เป็นเตียงโบราณเตียงเหล็ก ใช้เหล็กกล้าสานเป็นสปริง ไม่มีฟูกผมเสียดายจริงๆ ให้คนอื่นไปหมดเลยไม่ได้สงวนไว้ แต่ก่อนนี้ไม่มีห้องน้ำห้องส้วม ต้องลงมาข้างล่าง เราก็มีกระโถนไว้ให้

 

สมัยก่อนนี้คนตรังหากจะไปเรียนต่างประเทศจะเรียนที่ไหน

คนตรังนี่ชอบการค้าขายก็ไปเรียนที่มาเลเซียกันเพราะต้องการภาษา คนตรังสมัยก่อนรับราชการน้อย ส่วนใหญ่จะค้าขาย แต่เดี๋ยวนี้ก็รับราชการเยอะแล้ว

line

บทสัมภาษณ์ โกตา อุทิศ มะลิแก้ว เจ้าของโรงแรมโกเต็ง และธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในจังหวัดตรัง

สัมภาษณ์วันเสาร์ที่ 29 สิงหาคม 2552 เวลา 10:30 – 10:50 น. ณ โรงแรมโกเต็ง ถนนพระราม 6 ก่อนถึงวงเวียนหอนาฬิกา อำเภอเมือง จังหวัดตรัง

You may also like...